30 Mart 2009

Güle güle..



Aile Mahkemesi'ne ilk atandığım zamanlardı. Ne yapacağım, nasıl yapacağım, ne acayip, hangisi doğru kaygılarımı hem telefonda hem dernekte gidermişti sevgili hocam. Türkiye'de adli psikoloji deyince akla gelen ilk ve en değerli isimlerden, sevgili Gülçin Demir'i dün, 29 Mart 2009'da, anlamsız bir seçim gününde kaybettik.
Desteğini hiç unutmayacağım. Huzur içinde uyusun..

4 yorum:

Adsız dedi ki...

Dernekten gelen e-postayı görünce içim titredi. Açmak istemedim mektubu.... Sonra öğrendim. Umarım güzel bir yerde sevdiği işleri yapıyordur. Sevgiyle anımsanmak çok güzel...

Sizi okumaya Gökçe vasutasıyla başaldım bu arada.. Merhaba.

Peynir Gemisi dedi ki...

Ben ise durumu fakültemizden sevilen bir hocamızın eşi Gülçin Hanım'ın vefatı olarak görmüştüm. İki taraftan da bakınca gerçekten çok üzücü. Huzur içinde uyuması dileğiyle...

Serendipity dedi ki...

Berfu'nun da blogunda böyle bir not okumuştuk önceleri. Şimdi de seninkinde. Bi gün birileri de belki bizim için... :( Başın sağolsun!

daryal dedi ki...

İnsanın, ardında kendisi için not düşerek onu zamana perçinleyen birilerinin olması ne güzel...
Başın sağolsun.

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...