10 Mayıs 2007

Bana her gün bayram...

Pembe renkli hayat dalımın
Solucanları kıpır kıpırdı
İstemiyordum kıpırdamalarını
Kıpırdayıp durmalarını
Olsun ama onlar da şeker yiyebilsinler
Lacivertten mora renk renk şekerler
Otursunlar sonra da
Geciksinler başka yerlere
Laleli bahçelere
Akşam üstü muhabbetlerine
Rüzgarın derinlerine

Gün ağarmış çoktan
Üzeri açılmış sokakların
Nerede işe koşturan insanlar?
Üzerlerindeki ahenk nerede?

Hohoho! Aman da nasıl postmodern akrostiş yaptım yav:)
10 Mayıs'ımızı kutlarım efem.

2 yorum:

Umut DURAK dedi ki...

Süppersin, okuyorum, okuyorum, gülüyorum. Sen nasıl yetenekli bişiymişsin öyle :)

the.cagatay dedi ki...

Kelebekler vadisinde
Unutulmus bir bebek
Terkedilmis yanlizliga
Lal olmus dudaklari
Uzaniyor topraga

Orman sarmis her yanı
Lacivertin altinda
Sariyorum ellerimle
Ufak kanatlardan
Nadide bir beyazligi

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...